Voorwaarden voor het slagen van sessies
Wat moet je weten, zodat je een geslaagde sessie krijgt?
Ergens in het boek geeft Rob de Groof een voorbeeld van een klant, die zijn hulp vraagt voor het stoppen met drinken. Maar de reden dat hij nu een hypnose sessie wil is dat zijn vrouw hem betrapt heeft. Hij drinkt stiekem en dan gaat het dus niet werken. Want er is altijd nog zoiets als vrije wil en dat is maar goed ook.
Ik heb ook wel eens iemand hier gehad voor een sessie, die pissig werd dat ik niet gewoon 2 uur ging zitten tappen. Maar ik moet natuurlijk wel weten wat en of ze wil veranderen. Waar ze vanaf wil en wat ze dan wel wil. Maar deze dame wilde het nergens over hebben en was als de dood dat er werkelijk iets zou veranderen. De angst voor verandering is vaak onbewust.
Er is soms nog een deel van ons, ik noem het maar even ‘het kind in ons’ dat het gered heeft tot nu toe met hulp van het overlevingssysteem. Dat denkt: Wie ben ik zonder dat? Als je altijd op je hoede moest zijn zit dat in je systeem geworteld. En als voor jouw gevoel (toen je kind was) je leven ervan af hing, laat je dat niet zo maar los. Je moet dan eerst weten dat je veilig bent in jezelf. Dus soms duurt het iets langer en daarom doe ik geen eenmalige sessies meer. Ik wil echt dat jij je resultaat bereikt.
Voorwaarden voor verandering
- Leer je verwachtingen los te laten en vertrouw op je onderbewustzijn. Daar is de oplossing. Zolang jij in de weg zit met wat er wel en niet mag veranderen sluit je de ultieme bevrijding af.
- Geef jezelf een kans en wat tijd om het ‘op zijn plaats’ te laten vallen. Soms doen mensen in hun wanhoop allerlei therapieën tegelijk en rennen van hot naar her.
- Het analytische denken, wat in de frontale cortex gebeurt, is super handig voor van alles en nog wat, maar voor dit werk kan het knap in de weg zitten. Laat het thuis.
- Vraag jezelf: Wat wil jij veranderen? Wat zijn de nadelen van die verandering? Wat kun je kwijt raken als je dit probleem oplost? Gek genoeg zijn er (onbewust) ook nadelen. Bijvoorbeeld: Als ik niet meer ziek ben, wordt er niet voor mij gezorgd.
Waarom ik dit boek wilde schrijven
Een trauma moet je helemaal geen “plekje geven”, zoals menig therapeut gelooft. Een snijwond geef je ook geen plekje. Je kijkt naar je wond en voelt de pijn. Geluid is een gezonde reactie en ontlaadt de spanning. Dus je mag even lekker schreeuwen of huilen. Neem verantwoordelijkheid voor je wond, je pijn, je verdriet. Een wond maak je schoon en pak je in. Beetje jodium om te ontsmetten en lekker laten genezen. Kusje erop! Verantwoordelijkheid nemen is niet hetzelfde als schuld opnemen. Iemand rijdt je omver. Iemand gaat dood. Of iemand wil je niet meer zien. Je bent niet per se verantwoordelijk voor dat het jou treft. Wel voor wat jij ermee doet. En als je 6 weken wil huilen, dan doe je dat. Dan gaat de wond niet etteren en krijg je geen syndroom. Dan heb je er een ervaring bij. Alles heeft een reden en alles gaat voorbij.
Weet jij al wat je wilt?
Waar wil je vanaf?
Waar wil je meer van?
Geloof je eigenlijk wel dat jouw probleem is op te lossen?
Of eerst bellen als je vragen hebt.