Wie wil je loslaten?

Voor wie is het tijd om jou los te laten? Je groeit en niet iedereen kan met je mee groeien in hetzelfde tempo en op hetzelfde moment. Dat is niemands fout of schuld. Je hoeft het er niet over eens te zijn met elkaar. Vertrouw op jouw gevoel en durf los te laten.

Er zijn mensen die een leven lang bevriend zijn en blijven met iemand, die ze in hun jonge jaren hebben leren kennen. Dat is prachtig, maar dat kan alleen als je dat allebei wil en als je na al die jaren nog steeds iets met elkaar hebt en blijft hebben. Vaak groeien we op den duur uit elkaar en dat is ook prima. Soms kom je elkaar later weer tegen en blijkt er nog steeds een klik en groeit er een hernieuwde vriendschap.

Pijnlijk wordt het wanneer je een vriendschap in stand houdt vanwege de herinneringen of uit melancholie. Vaak weten we het wel. En je kunt iedere relatie in stand houden, wanneer dat oké voelt om elkaar eens in de zoveel tijd te zien. Of als je met een groep af en toe een reünie doet en die ene persoon is daar ook bij, terwijl je al jaren niets meer met hem of haar hebt. Maar als het je meer energie kost dan oplevert kun je er misschien mee stoppen.

Alles dat je aandacht geeft groeit

Tijd is kostbaar en je kunt het maar één keer besteden. Tijd is misschien wel een illusie, maar in praktische zin gaat er iedere dag een dag voorbij. Dus aan wie wil jij jouw aandacht en tijd geven? Heb je nog zin in uit eten gaan met die groep van zes of wil je eigenlijk liever bijpraten met maar één of twee mensen uit die groep?

Wat levert het jou op om met die persoon tijd zijn?

Dat klinkt berekenend? Nou en? Het leven is bedoeld om te leven en leven kost tijd en energie. Wil jij dan niet liever mensen om je heen die jou ook leven geven of die alle plezier er uit trekken met hun gezeur, geroddel, geklaag? Of betweters die jou de hele tijd vertellen hoe geweldig ze zijn? “Hoe geweldig ze het doen. En hoe ongelooflijk ver ze kunnen spugen!” zei Herman van Veen ooit in een act over ouders, die over hun kinderen praten. Of die ene vriendin, die jou altijd precies weet te vertellen wat jij anders moet doen? En dan jou laat betalen voor die gezellige lunch?

Tegen de oude Griek, die onze bestelling kwam opnemen, zei ze dat wij geen vis uit de vriezer wilden, want dat zou uit de Pacific Ocean komen. En wij wilden geen brood bij de maaltijd. Ze zei dat 1 liter wijn te veel was voor ons vieren en vroeg waar het water vandaan kwam. De man zuchtte. Wist hij veel. Uit de fles? Zijn vrouw stond in de keuken, ze waren in de zeventig en wij waren de enige klanten in hun taverne. Mijn ‘spirituele’ collega, altijd fanatiek in het geven van adviezen met betrekking tot ieders gezondheid, schonk zichzelf net iets meer wijn in dat ze aan de anderen gaf. En na het eten stak ze een sigaret op. Ik was ineens helemaal klaar met haar arrogante gedrag naar dat oude stel en met al haar beslissingen voor ons. Dus ik zei in het Grieks tegen die man dat ik wél brood wilde én patates, dat ik alles wat hij aanbood op onze tafel wilde. En dat ieder van ons zelf mocht bepalen of ze wel of geen vis, waar het ook vandaan kwam, zou eten of niet.

Relaties is een interessant gebied en van groot belang om daar helderheid in te scheppen. Als iets vermoeiend is dan is het onvrede in de relatie. Het komt overal voor en eerlijkheid wordt niet altijd op prijs gesteld.

We doen er ingewikkeld over. We zijn kuddedieren en behoren tot een stam en dat brengt risico’s met zich mee, want in de stam heb je elkaar nodig. In een goed georganiseerde stam is er ruimte voor iedereen om gelijkwaardig met elkaar in gesprek te gaan. We zijn aan sociale regels en normen gebonden en er is sociale controle en er is correctie of slecht gedrag.

Dat hebben we op dit moment niet in onze samenleving. En daarom moet je het zelf regelen en moet je zelf voorkomen dat je niet wordt opgebruikt, gebruikt, misbruikt. Je moet je grenzen weten en voelen en aangeven. Dat wordt niet altijd begrepen of gewaardeerd.

Accepteer jouw grenzen en zorg dat jij ze herkend

Het belangrijkste is dat jij jezelf een beetje begrijpt en een heleboel waardeert. Je kunt proberen het de ander uit te leggen, maar voel je niet verplicht. Als jij het maar snapt en accepteert van jezelf dat je zo handelt als je doet. Je kunt een vriendschap ook laten doodbloeden. Dat klinkt dramatisch, maar je geeft er gewoon geen aandacht meer aan.

Soms is het even wennen in het begin en het idee van afscheid kan pijnlijk zijn, maar na een tijdje is het voorbij. Uitstel maakt het alleen maar lastiger. Neem geen impulsieve stappen, maar neem de tijd om je hier op te bezinnen en ga dan pas handelen. Vaak lost het zich vanzelf op.

In het voorbeeld dat ik hierboven beschreef was het niet de eerste keer dat ik me ergerde aan het gedrag van die collega. Het stapelde zich op. Ik had al geprobeerd om haar duidelijk te maken dat ik geen behoefte had aan de hele horen wat er allemaal zo slecht was, terwijl ze zelf niet het voorbeeld was van blakende gezondheid. En toen, in combinatie met haar arrogantie naar dat oude echtpaar, had ik er genoeg van. Ik werk niet meer met haar, want ik heb geen zin meer in die negatieve vibe. Ze is een goed mens met veel talent en we hebben mooie jaren gehad, maar het werd voor mij moeizaam.

Mail mij die lijst maar. Uiteraard blijft dat tussen ons. Waarschijnlijk ken ik ze niet, maar je mag de namen weglaten of alleen een voorletter in plaats van een naam noemen. Ik lees alles en je krijgt altijd een reactie.

Veel plezier met de opdracht!